การทำงานของแรงานไทยในโรงงาน วันหนึ่ง ๆ ช่วงเวลาของการทำงานตั้งแต่ 8.00 - 19.30 น หรือในบางครั้งต้องทำงานนอกเวลา (โอที) ทำงาน ถึง 22 น. ตามที่นายจ้างสั่ง ถ้าหากไม่ทำงานก็มีปัญหากับนายจ้าง ถึงแม้ว่าแรงงานจะคุยกับนายจ้างว่าทำงานไม่ไหวจากสาเหตุ เช่น ไม่สบาย พักผ่อนไม่เพียงพอ หรือว่าเหนื่อยจากการทำงานในเวลางานตามกำหนด แต่นายจ้างก็ปฎิเสธที่จะรับรู้เรื่องของแรงงานเหล่านั้น ถ้าหากไม่ทำตามก็จะโดนนายจ้าง ดุค่า หรือหักค่าแรง ในบางครั้งการทำงานในแต่ละสัปดาห์ ต้องทำสลับกะทำอาทิตย์ละสัปดาห์เปลี่ยนไปแต่ละหน ซึ่งทำให้มีผลต่อสุขภาพของผู้ใช้แรงงาน และในโรงงานที่แรงงานทำงานอยู่นั้นนอกจากเสียงดังจากเครื่องจักรที่ดังอยู่ตลอดเวลาแล้ว บางโรงงานยังเป็นโรงงานที่ใช้กำลังในการยกของหนักมากกว่าวันละ 25 กก. ซึ่งในกฎหมายกำหนดไว้ว่าการยกของหนัก ๆ ในแต่ละวันทำให้มีผลต่อสุขภาพของแรงงาน เกิดการเจ็บป่วย ไม่ว่าจะเป็นโรงงานผลิต ถุงเท้า ผลิตกล่องบรรจุ DVD หรือโรงงานทำกิมจิ โรงงานผลิตกีต้าร์ โรงงานอะไหล่รถยนต์ หรือโรงงานผลิตเฟอร์นิเจอร์ ฯลฯ ซึ่งนอกจากระยะเวลาของการทำงานในแต่ละชั่วโมงแล้ว ยังมีเสียงดัง จากเครื่องจักร ฝุ่นละออง กลิ่นของสารเคมี ไอร้อนจากเครื่องจักร หรือโรงงานอยู่ในห้องที่อับทึบ ไม่มีการถ่ายเทของอากาศ บรรยากาศภายในโรงงานอบอ้าว และมีกลิ่นเหม็น ซึ่งสิ่งเหล่านี้ เป็นปัญหาในโรงงานที่ทำให้แรงงานมีปัญหากับการทำงาน ในการทำงานของแรงงานที่อยู่ในโรงงานนั้น ส่วนมากจะพูดว่า ทำงานที่ต่างประเทศ โดยเฉพาะประเทศเกาหลี นั้นหนักมาก ไม่เป็นเวลา และนายจ้างชอบดุด่า ไม่มีน้ำใจ (คนดีก็มี แล้วแต่โชคของคน)เพื่อนคนงานเกาหลีชอบเอาเปรียบ ข่มขู่ มองแรงงานด่างด้าวเป็นชนชั้นล่าง ชอบใช้งานเกินเวลาทุกวัน วันละ 30 นาทีบ้าง ไม่เคยให้แรงงานทำงานตรงเวลา แต่ถ้าแรงงานเข้าสายจะโดนด่าและถูกหักค่าแรง แม้แต่วันที่เป็นวันหยุดสำคัญของเกาหลี นายจ้างก็จะให้ทำงานและจะให้หยุดแค่ 2 -3 วัน หรือบางคนเจอโรงงานดี ได้หยุดตามเวลาของวันสำคัญนั้น แต่น้อยรายที่จะได้เจอ และในเรื่องของเงินเดือน ตามสัญญาว่าจ้างจะให้เป็นเงินเดือน แต่เมื่อมาทำกับได้เป็นรายชั่วโมง หรือรายวัน ส่วนค่าล่วงเวลานั้นจะถูกโกงชั่วโมงทำงานประจำ และยิ่งเป็นคนงานที่ทำก่อสร้างจะยิ่งเจอปัญหาหนักไม่ว่าจะเป็นชั่วโมงทำงานหรือทำงานนอกเวลาและค่าแรง คนงานก่อสร้างตามสถานที่ต่าง ๆ จะต้องลงทำงานตั้งแต่ 7.30 น. หรือไม่เกิน 8.00 น. และถ้าเป็นช่วงหน้าร้อน จะทำถึง 21.00 น. ก็มี ซึ่งแรงงานหลายคนบ่นให้ฟัง และคนงานเหล่านี้ ได้แต่ก้มหน้าบ่นกับเพื่อนร่วมงานด้วยกัน เนื่องจากพูดภาษาไม่ได้ ไม่มีข้อมูลที่จะติดต่อกับหน่วยงานที่จะรับฟังความคิดเห็น มีบางแห่งแรงงานได้พูดคุยกับล่าม แต่ก็ไม่ได้รับผลจากการพูดคุย หรือล่ามเองไม่สนใจในปัญหาของแรงงานเพราะเห็นว่าเป็นแรงงานที่เดินทางเข้ามาเพื่อทำงานแลกเงิน จึงไม่มีสิทธิที่จะเรียกร้องมากกว่าที่โรงงานหรือนายจ้างเป็นผู้ให้ ระยะเวลาของการทำงานในโรงงานในประเทศเกาหลีมักจะเร่งรีบและทำงานกันอย่างหนัก ยิ่งคนที่เป็นแรงงานด้วยแล้ว จะต้องรีบทุกอย่าง ไม่ว่าจะกินข้าวต้องให้เสร็จภายใน 20 -30 นาทีสำหรับโรงงานทอผ้า ทำถุงเท้า ปัญหาจะเจอมาก เนื่องจากต้องทำแข่งกับเครื่องจักรที่ผลิตงานออกมา มือของแรงงานจะทำงานเร็วมาก แต่ทว่าแรงงานที่เป็นคนสัญชาติเดียวกัน ระยะเวลาของการทำงานจะตรงตามเวลา ถึงเวลาเลิกงานจะหยุด นายจ้างหรือหัวหน้างานจะไม่ว่ากล่าว (ไม่เสมอกันทุกโรงงาน) คนเกาหลีจะทำงานกันอย่างเร่งรีบ ส่วนแรงงานไทยที่ไม่เคยเจอการทำงานอย่างหนักเวลาขนาดนี้ หลายเสียงบ่นมาฝา
ขอบคุณที่ติดตามบล็อก konthai 122
ที่มา : saladtv.kr