การจ้างแรงงานต่างด้าวตามที่ระบุไว้ในรัฐบัญญัติว่าด้วยการจ้างแรงงานต่างด้าว

 การจ้างแรงงานต่างด้าวตามที่ระบุไว้ในรัฐบัญญัติว่าด้วยการจ้างแรงงานต่างด้าว

เรื่องเกี่ยวกับการถือวีซ่า E-9 หรือ H-2 ในวีซ่า 15 ประเภทของชาวต่างด้าว ที่อนุญาตให้รับจ้างทำงานในสาธารณรัฐเกาหลีได้อยู่ภายใต้「รัฐบัญญัติว่าด้วยการจ้างแรงงานต่างด้าว」

「รัฐบัญญัติว่าด้วยการจ้างแรงงานต่างด้าว」กำหนดระบบการจ้างงานที่ใช้สำหรับผู้ถือวีซ่าประเภท E-9 และแผนการคัดเลือกแรงงานพิเศษสำหรับผู้ถือวีซ่าประเภท H-2

 กฎหมายที่กำหนดเรื่องการเข้าเมืองและการจ้างงานคนงานต่างด้าว

 เรื่องทั่วๆไปเกี่ยวกับการเข้าประเทศการอาศัยและออกนอกประเทศสำหรับแรงงานต่างด้าวถูกบังคับภายใต้「รัฐบัญญัติว่าด้วยการควบคุมการอพยพเข้าเมือง」 ส่วนเรื่องเกี่ยวกับการจ้างแรงงานต่างด้าวในสาขาพิเศษ (ที่มิใช่วิชาชีพแรงงานทั่วไปเป็นต้น) ถูกบังคับภายใต้「รัฐบัญญัติว่าด้วยการจ้างแรงงานต่างด้าว」

 เรื่องใดๆที่เกี่ยวข้องกับชนชาติเกาหลีที่อาศัยในต่างประเทศที่มีหนังสือเดินทางต่างประเทศจะถูกบังคับภายใต้「รัฐบัญญัติว่าด้วยการเข้าเมืองและสถานะทางกฎหมายของชาวเกาหลีที่อยู่ต่างแดน」

※ชนชาติเกาหลีที่มีหนังสือเดินทางต่างประเทศคือใคร?

· คำข้างต้นหมายถึงผู้ใดผู้หนึ่งดังต่อไปนี้ (ข้อ 2(2) แห่งพระราชบัญญัติการเข้าเมืองและสถานะทางกฎหมายของชนชาติเกาหลีที่อยู่ต่างด้าว และข้อ 3 แห่งพระราชกฤษฎีกาที่ออกเพื่อใช้บังคับพระราชบัญญัติดังกล่าว)

1. ผู้ที่เคยเป็นพลเมืองชาวเกาหลี (รวมถึงผู้ที่ย้ายไปอยู่ต่างประเทศก่อนการจัดตั้งสาธารณรัฐเกาหลี) ที่ได้เป็นพลเมืองชาวต่างด้าว;

2. ผู้ที่พ่อแม่หรือปู่ย่าตายายเคยเป็นพลเมืองชาวเกาหลี (รวมถึงผู้ที่ย้ายไปอยู่ต่างประเทศก่อนการจัดตั้งสาธารณรัฐเกาหลี) ที่ได้เป็นพลเมืองต่างแดน

 ขอบเขตการบังคับใช้รัฐบัญญัติว่าด้วยการจ้างแรงงานต่างด้าว

 ขอบเขตการบังคับใช้

- 「รัฐบัญญัติว่าด้วยการจ้างแรงงานต่างด้าว」ใช้บังคับแก่ธุรกิจหรือที่ตั้งของธุรกิจที่กำลังจะจ้างหรือจ้างแรงงานต่างด้าวที่ถือวีซ่าประเภท H-2 หรือ E-9 (ประโยคหลักในข้อ 2 และ 3(1) ของ「รัฐบัญญัติดังกล่าวและข้อ 2 แห่งรัฐกฤษฎีกาที่ออกเพื่อให้มีผลบังคับใช้ตามรัฐบัญญัติดังกล่าว)

 ระบบการจ้างแรงงานต่างด้าวตามรัฐบัญญัติว่าด้วยการจ้างแรงงานต่างด้าว

 โปรแกรมการอนุญาตทำงานสำหรับผู้ถือวีซ่า E-9

- โปรแกรมการอนุญาตทำงานสำหรับผู้ถือวีซ่า E-9 ตามที่ระบุภายใต้「รัฐบัญญัติว่าด้วยการจ้างแรงงานต่างด้าว」เป็นโปรแกรมที่สนับสนุนบริษัทเกาหลีที่ไม่สามารถจัดหาแรงงานในประเทศได้ให้จ้างแรงงานต่างด้าวที่มีวีซ่าประเภท E-9 หลังจากได้รับการอนุมัติอย่างถูกต้องจากรัฐบาล (ข้อ 8 แห่ง「รัฐบัญญัติว่าด้วยการจ้างแรงงานต่างด้าว」)

- แรงงานต่างด้าวจากประเทศที่เข้าร่วมลงนามใน MOU เรื่องการส่งแรงงานกับสาธารณรัฐเกาหลีที่①ผ่านการทดสอบประสิทธิภาพด้านภาษาเกาหลี②ลงทะเบียนอยู่ในชาวต่างชาติผู้หางาน③ลงนามในสัญญาจ้างงาน④ได้รับวีซ่า⑤เข้าประเทศ⑥ลงทะเบียนชาวต่างชาติเรียบร้อยแล้ว⑦ได้รับการฝึกอบรมการประกอบอาชีพสำหรับชาวต่างชาติเป็นต้นเพื่อให้สามารถรับจ้างงานในสาธารณรัฐเกาหลีได้

 การเข้าเยี่ยมเยือนโดยมีวัตถุประสงค์ทางธุรกิจ (H-2) และการมีสิทธิได้รับคัดเลือก เข้าทำงานพิเศษสำหรับคนงานต่างด้าว

- บริษัทที่ไม่สามารถหาแรงงานชาวเกาหลีได้ (ที่จำกัดเฉพาะบริษัทที่ประกอบกิจการก่อสร้างตามขนาดที่กำหนดบริษัทที่ให้การบริการอุตสาหกรรมโรงงานการเกษตรกรรมและการประมง) สามารถสมัครเพื่อรับการยืนยันจากรัฐบาลให้มีสิทธิจ้างชนชาติเกาหลีที่เป็นพลเมืองต่างด้าวและมีวีซ่า H-2 ภายใต้การอนุญาต (ข้อ 12 แห่งรัฐบัญญัติที่เกี่ยวข้องกับการจ้างแรงงานต่างด้าว)

- แรงงานต่างด้าวที่มีวีซ่าทำงานประเภท H-2 สามารถได้รับจ้างให้ทำงานในสาธารณรัฐเกาหลีโดยต้อง 1) ได้รับการฝึกอบรมการประกอบอาชีพสำหรับคนงานต่างด้าวแล้วเสร็จ 2) สมัครหางาน 3) ลงทะเบียนเป็นชาวต่างชาติที่ต้องการหางาน 4) ลงนามในสัญญาจ้างงาน

ข้อมูลที่เป็นประโยชน์เกี่ยวกับพระราชบัญญัติและกฎหมายอื่นๆ

《คนต่างด้าวที่ผิดกฎหมายสามารถเป็นคนงานได้หรือไม่?》 ก. เป็นชาวต่างชาติที่มีสัญชาติไทยก. เข้ามายังสาธารณรัฐเกาหลีในฐานะผู้รับการฝึกฝนด้านอุตสาหกรรมและได้ลงนามสัญญาจ้างงานกับบริษัท X โดยไม่มีคุณสมบัติในการเข้าประเทศเพื่อทำงานที่ได้รับจ้างดังกล่าวก. ได้ทำงานต่อไปในฐานะเป็นคนงานในโรงงานของบริษัท X วันหนึ่งก. ได้รับบาดเจ็บโดยไตแตกเนื่องจากโต๊ะช่างหล่นมาทับในขณะที่ทำงานในที่ทำงานบริษัท X ถือเป็นสถานที่ทำงานภายใต้「รัฐบัญญัติว่าด้วยการประกันค่าสินไหมทดแทนจากอุบัติเหตุทางอุตสาหกรรม」 คำถามที่ 1 ก. เป็นแรงงานต่างด้าวที่ผิดกฎหมายที่ไม่มีคุณสมบัติเข้ารับการจ้างงานสัญญาจ้างงานที่ก. ทำกับบริษัท X ละเมิดข้อ 18 แห่ง「รัฐบัญญัติว่าด้วยการควบคุมการอพยพเข้าเมือง」ที่กำหนดข้อจำกัดการจ้างงานในกรณีดังกล่าวสัญญาจ้างงานระหว่างก. และบริษัท X โมฆะและไม่มีผลบังคับใช้หรือไม่? คำตอบที่ 1 ข้อกำหนดในส่วนข้อจำกัดการจ้างงานในข้อ 18 แห่ง「รัฐบัญญัติว่าด้วยการควบคุมการอพยพเข้าเมือง」มีขึ้นเพื่อห้ามมิให้มีการดำเนินการจ้างแรงงานต่างด้าวที่ไม่มีคุณสมบัติได้รับการจ้างงานเท่านั้นโดยไม่มีวัตถุประสงค์เพื่อจำกัดสิทธิทางกฎหมายของแรงงานเป็นต้นภายใต้กฎหมายที่เกี่ยวข้องกับแรงงานต่างด้าวที่ไม่มีคุณสมบัติได้รับการจ้างงานหรือความสัมพันธ์ทางการจ้างงานที่ได้มีขึ้นแล้วดังนั้นสัญญาจ้างงานที่ได้มีการลงนามโดยละเมิดข้อจำกัดในด้านการจ้างงานจะไม่เป็นโมฆะหรือไม่มีผลบังคับใช้โดยอัตโนมัติอย่างไรก็ตามหากยังไม่เกิดความสัมพันธ์ทางการจ้างงานขึ้นความสัมพันธ์ทางการจ้างงานกับก. ผู้ซึ่งไม่มีคุณสมบัติได้รับการจ้างงานจะถูกระงับไปและบริษัท X สามารถบอกเลิกสัญญาจ้างงานกับก. ณเวลาใดๆก็ได้เนื่องจากก. ไม่มีคุณสมบัติได้รับการจ้างงาน คำถามที่ 2 ก. มีสิทธิได้รับผลประโยชน์ด้านการรักษาภายใต้「รัฐบัญญัติว่าด้วยการประกันค่าสินไหมทดแทนจากอุบัติเหตุทางอุตสาหกรรม」หรือไม่ แม้ว่าจะไม่มีคุณสมบัติได้รับการจ้างงานณเวลาที่ได้รับบาดเจ็บ? คำตอบที่ 2 แม้ว่าก. จะไม่มีคุณสมบัติได้รับการจ้างงานณเวลาที่ได้รับบาดเจ็บสัญญาจ้างงานก็ไม่ถือว่าโมฆะหรือไม่มีผลบังคับโดยอัตโนมัติก. ผู้ได้รับค่าตอบแทนสำหรับการทำงานให้แก่บริษัท X ณเวลาที่ได้รับบาดเจ็บยังถือเป็นคนงานภายใต้「รัฐบัญญัติว่าด้วยมาตรฐานแรงงาน」 ดังนั้นก. มีสิทธิได้รับผลประโยชน์ด้านการรักษาภายใต้「รัฐบัญญัติว่าด้วยการประกันค่าสินไหมทดแทนจากอุบัติเหตุทางอุตสาหกรรม」 (คำตัดสินศาลสูงสุด วันที่ 15 กันยายน 2538 94NU12067)

-->

ขอบคุณที่ติดตามบล็อก konthai 122

ที่มา : oneclick.law.go.kr